Het is een feit dat ik niet de grootste kindervriend op deze wereldbol ben. Begrijp met niet verkeerd, ik heb niks tegen kinderen, maar ik heb er ook niks mee. In tegenstelling tot mijn vriend, die juist heel goed weet wat hij moet doen. Hij pakt dan ook ieder kind in dat hij tegenkomt. Zo past mijn moeder op twee hele lieve kinderen, maar ik heb geen idee hoe ik met hen om moet gaan. Het is ook niet zo dat ze verlegen zijn, maar op de een of andere manier hebben we geen klik. Zodra mijn vriend de kamer instapt, fleuren die gezichtjes op en springen ze hem in de armen. Ik vroeg me dus serieus af wat ik verkeerd deed. Enfin, ik heb me er bij neergelegd en geaccepteerd dat ik geen kindervriend ben en dat het een wederzijds gevoel is.
Verandering
Wonder boven wonder lijk ik het toch met één kindje goed te kunnen vinden en dat is met mijn neefje. Dit komt misschien omdat het een kindje van mijn broer is en we bloedverwanten zijn. We zijn immers familie, dus je moet elkaar wel leuk vinden. Ik mocht ook meer toen mijn schoonzus en broer een pretecho bij pretecho&zo lieten maken. Daar is onze band denk ik al begonnen. Ik ben een echte suikertante geworden.
Het is toch wel wat meer bijzonder als je de gehele zwangerschap van dichtbij en toch van een afstandje hebt meegemaakt, dan wanneer er zomaar een kind van een bekende wordt geboren. Daar ben je minder bij betrokken. Ik ben in ieder geval erg blij dat mijn neefje mij wel heeft geaccepteerd. Beter nog, hij lacht bijna alleen maar naar mij. Kan ik eindelijk mijn vriend eens terug pesten met het feit dat een kindje mij nu een keer leuker vindt. Of misschien weet mijn kleine neefje ook gewoon heel goed hoe hij mij voor zich moet winnen. Juist omdat het lijkt alsof hij mij het leukste vindt, ben ik een echte shop a holic geworden. Ik moet onze band natuurlijk wel in stand houden. Aangezien ik zo’n 200 kilometer verderop woon, moet dat wel met cadeautjes. Heel slecht, maar ik probeer inderdaad de liefde van mijn neefje te kopen en tot nu toe lukt dat aardig. Ik moet nog wel een tactiek uitstippelen hoe ik dat ga doen als hij ouder wordt, want dan gaat dat natuurlijk niet helemaal meer op.
Cadeau’s
Ik kan het gewoon niet laten. Welke winkel ik ook inloop, als ze er babykleertjes of speelgoed hebben, dan ben ik verkocht. Het enige waar ik aan kan denken, is hoe snoezig mijn neefje dat zou staan. Of hoe leuk hij het zou vinden om daar mee te spelen. Ik geef toe dat ik er misschien meer plezier uit haal dan hij, maar het blijft leuk om dingen te kopen voor zo’n kleintje. Met als gevolg dat het denk ik de meest verwende baby van Nederland is. Ik ben namelijk niet de enige die zoveel voor hem koopt. Het is het eerste baby’tje in onze familie en ik denk dat hij zich daar erg gelukkig mee prijst. Geef hem eens ongelijk!