Een bekende en veelgebruikte uitspraak is dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Vooral met kleine kinderen in huis zijn er heel wat kleine hoekjes, zoals de waterkoker, de theepot en het fornuis met daarop de pannen die ongelukjes kunnen veroorzaken. Wanneer je even een paar seconden niet goed oplet, kan het zomaar gebeuren dat je kind kokend heet water over zich heen krijgt. Help je kind of een ander slachtoffer uit de brand door juist en snel te handelen bij brandwonden. In dit artikel worden de verschillen uitgelegd tussen de verschillende graden brandwonden. Ook worden er instructies gegeven over wat je moet doen bij de diverse graden brandwonden om het slachtoffer te helpen.

Eerstegraads verbranding

Er is sprake van een brandwond wanneer de huid gedeeltelijk of volledig is beschadigd als gevolg van het inwerken van warmte of een chemische stof. Er kan al een brandwond ontstaan vanaf een temperatuur van ongeveer veertig graden Celsius. De mildste vorm van verbranding is eerstegraads verbranding. Eerstegraads verbranding wordt veelal veroorzaakt door te lang zonnen zonder bescherming. Deze graad wordt officieel geen brandwond genoemd, omdat er geen sprake is van een wond, maar wel van beschadiging. Eerstegraads verbranding kan je herkennen aan een rode of roze huid. Daarnaast is de huid droog en in sommige gevallen wat opgezwollen. De huid kan wat prikkelen, maar ook erg pijnlijk zijn.

Handelen bij eerstegraads verbranding

Bij een eerstegraads verbranding begin je met het koelen, van de lichaamsdelen die zijn verbrand, met lauw water. Het liefst met zacht, stromend water. Indien er geen water verkrijgbaar is, is het raadzaam om water te gaan halen. Tot een uur na de verbranding heeft koelen met water een positief effect. Vervolgens mag de huid verzorgd worden met crèmes zonder parfum. Indien het slachtoffer veel last heeft van pijn dan mag pijnstilling zoals paracetamol worden gegeven. Bij deze verbranding is het niet nodig om naar het ziekenhuis te gaan.

Tweedegraads brandwonden

Tweedegraads verbranding zorgt, in tegenstelling tot eerstegraads verbranding, wel voor een brandwond. Het kan hierbij gaan om een oppervlakkige of diepe brandwond. De kenmerken van tweedegraads brandwonden zijn dat de huid rood of roze is. Daarnaast is de huid nat en zijn er blaren zichtbaar. Bij dit type brandwonden moet ook worden gekoeld gedurende tien minuten met lauw water. Vervolgens mag er niets op de brandwond worden gesmeerd. Een bezoek aan de huisarts is bij tweedegraads brandwonden noodzakelijk.

Derdegraads brandwonden

De ernstigste vorm van verbranding is de derdegraads brandwond. De huid is door de verbranding volledig beschadigd en kleurt wit, beige of donkerbruin. Daarnaast voelt de huid droog en stug aan. Als slachtoffer ervaar je van derdegraads brandwonden nauwelijks pijn. Bij derdegraads brandwonden moet altijd direct contact worden opgenomen met een arts.